Bölgesel kalkınma ve bölgeler arasındaki kalkınmışlık farkları bir ülkenin ekonomik büyümesi ve toplumsal kalkınması açısından önem taşımaktadır. Bölgesel eşitsizliklerin ortaya çıkması toplumsal ve ekonomik sorunları beraberinde getirmektedir. Gelişmiş bölgelerdeki iş imkanları, eğitim ve sağlık hizmetlerinden yararlanma isteği gibi nedenlerle, bölgeler arasında yoğun göç hareketleri görülebilmektedir. Bölgeler arası düzensiz göçler, göç edilen bölgelerde de sorunların ortaya çıkmasına neden olmaktadır. Altyapı yetersizlikleri, gecekondulaşma, kentte yaşayan bireyler arasında oluşan kültürel uyumsuzluk ve beklenti farklılıkları göç edilen kentin kentsel yaşam kalitesini de olumsuz etkilemektedir. Böylece çözülmesi uzun yıllar ve yüksek maliyetler isteyen sorunlar ortaya çıkmaktadır. Bu durum siyasal karar alıcıların farkında olduğu bir problemdir. Söz konusu sorunların önüne geçebilmek için çeşitli ekonomik teşvik paketleri geliştirilmekte ve uygulanmaktadır. Bununla birlikte kırsal kesimlerden büyük kentlere olan göç hareketlerinin devam ettiği ve bölgeler arasında kalkınmışlık farklılığının sürdüğü görülebilmektedir. Bu durumun nedenini sadece bölgesel kalkınma amaçlı teşvik politikalarına bağlamak doğru olmayacaktır. Ancak bölgesel niteliklere, farklılıklara ve taleplere cevap veremeyen teşvik politikalarından istenen sonuçların alınması mümkün görünmemektedir. Soruna sadece finansal açıdan yaklaşmak, uygulamada yaşanan sorunların önüne geçmek için gayret göstermemek ve merkezden alınan, bölgelerin kendine has özelliklerini dikkate almayan tek tip teşvik politikaları neticesinde bölgeler arası kalkınmışlık farkının azaltılması zorlaşmaktadır.