Öz: Hz. Peygamber (s.a.)'in mucizelerini anlatmak maksadı ile telif edilen Bey-- hakî'nin Delâilü'n--nübüvve adlı eseri, sadece peygamberlik delillerini anlatan bir eser değil, aynı zamanda siyer, megâzî ve şemail ansiklopedisidir. Beyhakî, Sîretü'n-- nebî konusunda başta Buhârî ve Müslim olmak üzere Kütüb-i sitte'ye dayanmıştır. Sîretü'n-nebi'de cereyan eden hadiselerin bütününü kavrama açısından eksik kalan hususlarda ilk İslam tarihçileri diyebileceğimiz Urve b. Zübeyr (6.94/ 713), İbn Şihab ez--Zührî (ö.124/742), Müsâ b. Ukbe (ö.141/758)'nin Meğâzî'lerinden istifade etmiş-- tir. İbn İshâk (ö.151/768)'ın Meğâzî'si de başlıca kaynakları arasında yer almıştır. Bundan dolayı Delâil, Sîret konusunda da güçlü bir kaynaktır. Eserin Delâil edebi-- yatına kazandırdığı yeni rivayetler de olmuştur.
Abstract: Written with the intention to describe the miracles of Prophet Muhammad,Delâilü—n nübüvve (The Prophesying Averments) —which belongs to Bayhaqî—not just work of evidence explaining the prophecies, but also an encyclopediaabout Maghazi and Shamail (forms). Bayhaqî has relied primarily on Al—Bukhariand Muslim about Seerat—un—NabiHe has utilized Maghazis of Urve b. Zubayr (d.64/713), İbn Shikhab az- Zuhri (d.124/742), Moses B. Ukba (d.141/758) who aredisplayed as the first İslam Historians— for the points lacking comprehension of theentire incidents situated in Seerat— un— Nabi. Meghazî of İbn İshaq (d. 151/768) wasalso among the main sources. Therefore Delail is also powerful source in Seerat.New riwayat has also been brought to Delail literature.
