Purpose – This study was conducted with the aim of establishing whether there is an effect ofextroversionist personality trait on group cohesion.Design/methodology/approach – This study was conducted with a correlational screening model totest the effect of organizational identity perceptions of private security personnel on organizationalcommitment. Survey technique was applied on 351 Private Security personnel employed in Hakkâri,which was determined as the field in the study. John and Srivastava's (1999) personality questionnairewas used in order to establish the extroverted personality trait, and the group cohesion questionnaireof Carron et al. (1985) was used in order to establish the group cohesion. SPSS 25 quantitative dataanalysis program was used to analyze the data. Results – According to the results which were obtained at the end of the study it was established thatthere is a positive relation between extroverted personality trait and the group coherence. It isunderstood that the group social attraction perceptions of high school and university graduates arehigh. A significant difference was found between both dimensions of group compliance of privatesecurity personnel and the work experience variable. Another result of the study is that extrovertedpersonality trait has a significant effect on group cohesion. Discussion – Not revealing of the definition of the concept of group cohesion which has an importantplace in group studies which have a long retroactive process caused it to be connected only with certainconcepts. So, this study which brings the individual in the group and his/her personality to the forefrontwill be able to bring a point of view of putting emphasis on personality traits in group studies.
Amaç – Bu çalışma, örgüt çalışanlarında bulunan dışadönük kişilik özelliğinin grup uyumuna etkisinin olup olmadığının belirlenmesi amacıyla yapılmıştır.Yöntem – Bu çalışma, özel güvenlik personelinin örgütsel kimlik algılarının örgütsel bağlılık düzeylerine olan etkisinin test edilmesi amacıyla ilişkisel tarama modeliyle yapılmıştır. Çalışmada alan olarak belirlenen Hakkâri’de görevli 351 Özel Güvenlik personeli üzerinde anket tekniği uygulanmıştır. Dışadönük kişilik özelliğinin belirlenmesi amacıyla John ve Srivastava’nın (1999) kişilik ölçeği, grup uyumunun ortaya çıkarılması amacıyla da Carron vd.’nin (1985) grup uyumu ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 25 nicel veri analiz programı kullanılmıştır. Bulgular – Analizler sonucunda özel güvenlik personelinin iş tecrübesi arttıkça dışa dönük kişilik özelliği düzeyinin azaldığı saptanmıştır. Lise ve üniversite mezunu özel güvenlik personelinin grup sosyal çekicilik algılarının fazla olduğu anlaşılmaktadır. Özel güvenlik personelinin grup uyumunun her iki boyutu ile iş tecrübesi değişkeni arasında anlamlı bir farklılık saptanmıştır. Dışa dönük kişilik özelliğinin grup uyumu üzerinde anlamlı bir etkisi olduğu araştırmanın bir diğer sonucudur.Tartışma – Geçmişe dönük uzun bir süreci olan grup çalışmalarında önemli bir yeri olan grup uyumu kavramının tam olarak tanımının ortaya konamamış olması onun sadece belirli kavramlarla ilişkilendirilmesine neden olmuştur. Bu nedenle grup içerisinde yer alan bireyi ve onun kişilik yapısını ön plana çıkaran bu çalışma grup çalışmalarında bireysel özelliklere daha fazla önem verilmesi gerektiğine dair bakış açısı kazandırabilecektir.