Çalışmada, Türkiye’deki sosyal girişimlerin türünün ve amaçlarının; finansal sürdürülebilirliği hangi yollardan sağladıklarının,sosyal girişimcilerin sosyal fayda ve ticari kazanç gibi çelişkili görünen talepler için hangi tür liderlik becerilerine sahipolduklarının araştırılması amaçlanmıştır. Smith vd. (2012) tarafından yapılan araştırmanın devam çalışması niteliğindekiaraştırmada on bir sosyal girişimci ile yapılan görüşmelerden edinilen veriler NVivo 12 nitel veri analizi programında analizedilmiştir. Sonuçlar, sosyal girişimlerin çoğunun melez örgüt biçiminde yapılandığını, topluma hizmet için genellikle siviltoplumu güçlendirmek ve özel bireylere destek olmanın en çok benimsenen amaçlar olduğunu göstermektedir. Sosyalgirişimler gelirlerini ise genellikle ürün satışlarından ve eğitim/danışmanlık gibi faaliyetlerden elde etmektedirler. Ayrıca,sosyal girişimcilerin sosyal fayda ve ticari kazanç gibi çelişkili talepleri bütünleştirmek için kararlı-tutarlı olma ve kararlarakatılımı sağlamak gibi paradoksal liderlik becerilerine sahip olmaları gerektiği saptanmıştır. Sonuçlar Smith vd.’nin (2012)araştırma sonuçlarıyla uyumludur.
This study aims to investigate the types and objectives of social enterprises in Turkey, in which ways they ensure financial sustainability; the kind of leadership skills that social entrepreneurs have in order to reach contradictory goals such as social benefit and commercial demands. Our study is replication of the study of Smith vd. (2012). The data of this study obtained from meeting with eleven social entrepreneurships, is analyzed with NVivo 12 qualitative data analysis program. Results show that most of the social enterprises taking part in the sample are in the form of a hybrid organization and that the most commonly adopted aims are to strengthen civil society and support private individuals to serve the community. The financial source of social enterprises is generally obtained from product sales and activities such as training / consultancy. In addition, it has been determined that social entrepreneurs need to have paradoxical leadership skills such as being stable-consistent and ensuring participation in decisions in order to integrate conflicting demands such as social benefit and commercial gain. Our results are consistent with the results of the study of Smith et al. (2012).